ورزشهایی نظیر پیاده روی و دویدن بر روی تردمیل از جمله ورزشهای کاردیو ست که انجام آن سبب چربی سوزی و کاهش وزن در افراد می گردد.اما برخی از اشتباهات در انجام این ورزش سبب می شود تا از آن فواید کمتری ببرید. ما در این مطلب به تعدادی از این اشتباهات اشاره می کنیم.

تکیه دادن به تردمیل در حین تمرین

برخی از افراد هنگام استفاده از دستگاههای ورزشی از جمله تردمیل دسته ها یا قسمت های در دسترس آن را با دست نگه می دارند و تصور می کنند که به این روش تعادل آنها بهتر حفظ می شود.اما انجام این حرکت سبب می شود تا شدت تمرین شما به میزان زیادی کاهش یابد و در نتیجه میزان کالری سوزی در بدن کمتر شود.به علاوه نگه داشتن دستگیره های تردمیل نه تنها باعث حفظ تعادل نمیشود بلکه بیشتر تعادل شما را بر هم میزند.پس اگر احساس خستگی می کنید و بدون اینکه به دستگاه تکیه کنید نمی توانید تعادلتان را حفظ کنید، یا ورزش کردن را به زمان دیگری موکول کنید یا سرعت و شدت تمرین خود را کاهش دهید.تنها زمانی که مجاز هستید تا از دسته های تردمیل استفاده کنید در هنگام شروع و پایان کار با تردمیل جهت حفظ تعادل می باشد.

تمرین کردن با شدت پایین تر از حد توان

برخی گمان می کنند که اگر تمرینات خود را با شدت بالا انجام دهند بدن آنها بزرگ و عضلانی می شود و چون مایل به ایجاد این وضعیت نیستند؛ شدت ورزش خود را پایین تر از حد واقعی توانشان نگاه می دارند.این افراد زمانی که از تردمیل استفاده می کنند شیب دستگاه را اضافه نمی کنند و شدت تمرین را در حد پایین تنظیم می کنند.در حالی که اگر مایل هستید تا به نتیجه مطلوب برسید باید از تمرینات چالشی استفاده کنید و انجام تمرینات ساده و پایین تر از حد توان را کنار بگذارید.

گرم کردن بدن با حرکات کششی

پیش از شروی ورزش از انجام حرکات کششی پرهیز کنید.قبل از تمرین با استفاده از حرکات نرمشی بدن خود را گرم کنید و انجام حرکات کششی را کنار بگذارید.انجام حرکات کششی فقط برای بعد از پایان ورزش مفید است و تمرین شما را تکمیل می کند.

حمل وزنه در هنگام راه رفتن بر روی تردمیل

حمل وزنه تا وزن 1 کیلوگرم در زمان پیاده روی مشکلی ایجاد نمی کند.اما فایده زیادی هم برای تمرین شما ندارد، بعلاوه سبب می شود تا شما زودتر احساس خستگی کنید و مجبور به رها کردن تمرینتان شوید.برای افرادی که وزنه بالاتر از یک کیلو را انتخاب می کنند باید بگوییم این کار احتمال بروز آسیب را برای بدن شما بالا می برد.برای اینکه به نتیجه بهتری دست یابید بهتر است به جای حمل وزنه سرعت یا شیب تمرین خود را اضافه کنید.

ممانعت از انجام تمرینات قدرتی

همانگونه که می دانید ورزش های هوازی فواید زیادی برای افراد چه در زمینه بهبود وضعیت سلامتی و چه در کاهش وزن دارد و انجام آن بیش از هر ورزش دیگری به افراد توصیه می شود.اما برای افرادی که مایل هستند به نتیجه بهتری در این زمینه برسند بهتر است که از ترکیب ورزش هوازی و قدرتی استفاده کنند و در یک دوره از هر دوی این تمرینات استفاده کنند.این کار سبب می شود که شما آخرین تیر را به هدف بزنید و زود تر از حد انتظار به نتیجه مطلوبتان برسید.پس وزنه زدن را در کنار ورزش هوازی بر روی تردمیل دنبال کنید.

بسیاری از افراد گمان می کنند که با استفاده از وزنه بدن آنها بزرگ و عضلات آنها حجیم می شود به همین خاطر به سراغ این ورزش نمی روند.خوب است بدانید که وزنه زدن به همین سادگی سبب زمخت شدن عضلات نمی شود یک وزنه بردار حرفه ای با سالها تلاش و تمرین موفق به دستیابی به این حجم عضله می شود. هیچ فردی در یک دوره کوتاه با استفاده از دمبل و وزنه سبک به این نتیجه نمی رسد.

بنابراین نگران این قضیه نباشید.انجام این ورزشها در کنار تمرینات هوازی سبب تقویت ماهیچه ها و عضله سازی می گردد.هرچه میزان عضلات بدن بیشتر باشد سوخت و ساز بدن شما بالاتر می رود و سبب می شود که در طول روز انرژی بیشتری را از دست دهید.

نگرانی افرادی که با استفاده از ورزشهای هوازی به دنبال کاهش وزن می باشند این است که انجام ورزش های هوازی علاوه بر چربی های بدن،عضلات را نیز از بین برده و ضعیف کنند.اما شما می توانید با انجام تمرینات قدرتی تحلیل ماهیچه های خود را در دوران کاهش وزن به کمترین میزان برسانید. بنابراین سعی کنید انجام ورزشهای هوازی مانند تردمیل و الپتیکال را در کنار ورزش های غیر هوازی مثل وزنه زدن سبک و دمبل در کنار هم کامل کنید و با ترکیب این دو سبک ورزشی متوجه تغییر بسیار چشم گیر آن بشوید.کسانی که هر یک از این دو ورزش را به تنهایی دنبال می کردند بعد از ترکیب آنها متوجه تفاوت شگفت آور آن می شوند.

همانطور که می دانید دویدن یکی از ورزش های مادر محسوب می شود. این ورزش نیاز به آموزش خاصی ندارد و هر فردی از کودکی آن را به صورت غریزی می آموزد.

در گذشته انسان با طبیعت انس بیشتری داشت و به همین علت پیاده روی، دویدن، بالا رفتن از تپه و کوه، جزیی از زندگی روزمره محسوب می شد؛ اما با صنعتی شدن جوامع و آغاز زندگی ماشینی، مردم دیگر فرصت پیدا نمی کنند برای انجام این فعالیت مفید به فضای بیرون بروند، به همین علت دستگاه های ورزشی مانند تردمیل به بازار آمدند و با استقبال عموم مواجه شدند؛ زیرا دویدن بهترین روش برای کاهش وزن و تناسب اندام شناخته شده است.

دویدن چه بر روی تردمیل و چه در پارک، یک ورزش هوازی است که برای سیستم قلبی- عروقی فواید بسیاری به همراه دارد. زمانی که هنوز تردمیل های مدرن به بازار نیامده بودند، کاربران این دستگاه از کسل کننده بودن آن شکایت داشتند؛ ولی امروزه اغلب تردمیل ها قابلیت پخش موزیک و حتی فیلم را دارند. مانیتور این دستگاه اطلاعات با ارزشی در اختیار ورزشکار قرار می دهد که سبب ایجاد انگیزه شده و هم به طراحی الگوی مناسب ورزشی کمک می کند.

کسانی که می دوند، کمتر مجبور می شوند به پزشک مراجعه کنند؛ چون این ورزش از ابتلا به بیمارهای دیابت، سرطان، حمله های قلبی، فشار خون، افسردگی و... پیشگیری می کند. دویدن کربوهیدرات ها را می سوزاند؛ اگر برای شام یک بشقاب ماکارانی بخورید و بعد به مدت یک ساعت به صورت تناوبی بدوید و راه بروید، دیگر نگران چاق شدن نخواهید بود.

به طور کلی ورزش سبب جوان ماندن و طول عمر می شود؛ استمرار و تدوام در این تمرین موجب پیشگیری از تحلیل رفتن ماهیچه ها در سنین پیری شده و استقامت اسکلت بدن، بافت های همبند و عضلات را بالا می برد؛ در نتیجه روند پیری کند شده و به تاخیر می افتد. هنگامی که ماهیچه ها و عضلات مستحکم بشوند، تاندن ها و رباط ها در نگه داری و حمایت مفصل قوی تر شده و پوکی استخوان و خمیدگی اتفاق نمی افتد.

سطح صاف و انعطاف پذیر تسمه تردمیل از سطح زمین ایمن تر است و آسیب کمتری به مفاصل و عضلات وارد می کند. همچنین دویدن با افزایش ظرفیت ریه به سلامت سیستم تنفسی کمک کرده و باعث می شود توان انسان در انجام سایر فعالیت های روزمره بیشتر بشود.

دویدن سطح آدرنالین در خون را افزایش می دهد. این ماده در حین تحرک، انرژی بدن را بیشتر کرده و قند خون را بالا می برد. بعضی از افراد معتقدند در هنگام اضطراب و ناراحتی چاق می شوند ؛ این تصور اشتباه نیست. زیرا بدن در واکنش به اضطراب آدرنالین ترشح می کند و همانطور که گفتیم آدرنالین قند خون را بالا می برد؛ اگر قادر نیستید عوامل استرس زا را از زندگی خود حذف کنید، می توانید در هنگام بروز آن ها، با ورزش اثرات منفی را کاهش بدهید.

دویدن استرس را از انسان دور می سازد؛ دانشمندان معتقدند به همین علت انسان های بدوی هرگز چاق نبودند، چون عامل اضطراب و ترس آنان حمله حیوانات وحشی در هنگام شکار بود و به محض مواجه شدن با آن شروع به دویدن می کردند.

آدرنالین به عنوان یک هورمون سریع الاثر شناخته شده که حالت جنگ و گریز در انسان به وجود می آورد؛ به همین دلیل تمرینات ورزشی خشم را کاهش داده و سبب آرامش می شوند.

وقتی سن فرد به بالاتر از 40 سال می رسد، متابولیسم کند شده و بدن برای ابتلا به انواع بیماری ها واختلالات روانی آماده تر می شود. در این شرایط هورمون های افزایش دهنده اشتها نیز بیشتر ترشح می شوند، در نتیجه بدن برای چاقی مستعد تر خواهد شد.

دویدن بر روی تردمیل در فضای آرام منزل به افراد این امکان را می دهد که با افکار خود تنها باشند. البته انسان موجودی اجتماعی است و انزواطلبی با ذات او در تضاد می باشد؛ ولی بسیاری از افراد ترجیح می دهند به دور از هیاهوی بیرون و در آرامش به ورزش بپردازند.

کسانی که ورزش می کنند به دلیل رضایت از اندام و شکل بدن خود، اعتماد به نفس بیشتر یافته و همین مسئله موجب می شود، بیشتر و راحت تر در اماکن عمومی ظاهر بشوند. پس از ورزش یک مقدار درد و خستگی اجتناب ناپذیر است؛ اما این دردها نباید غیر قابل تحمل باشند.

هنگامی که می دوید، فقط از عضلات و ماهیچه های پا کار نمی کشید؛ بلکه همه اندام های بدن در این ورزش مشارکت دارند. پس از 30 دقیقه دویدن و حتی راه رفتن سریع، مغز هورمون اندروفین آزاد می کند؛ این ماده سبب احساس شادمانی و سرزندگی می شود. اگر احساس کسالت و تنبلی می کنید، کافی است کمی بدوید. دویدن انرژی انسان را افزایش می دهد.

افرادی که می دوند نسبت به سایرین خواب با کیفیت تری دارند؛ چون این ورزش هوازی کم خوابی را از بین می برد و موجب می شود در طول روز کارآیی بیشتری داشته باشید. احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر در کسانی که دویدن را جزیی از برنامه های روزمره خود قرار دادند، به طور چشمگیری کاهش می یابد، حتی اگر این بیماری در خانواده آنان به صورت موروثی وجود داشته باشد. دویدن قدرت حافظه را بالا برده و زوال عقل را کاهش می دهد.

با این ورزش شما تبدیل به فردی جذاب خواهید شد؛ زیرا نه تنها به لحاظ شکل ظاهر زیباتر می شوید؛ بلکه خلق و خوب بهتری نیز پیدا می کنید. یک فرد 70 کیلویی می تواند در یک ساعت دویدن 800 کالری بسوزاند؛ بنابراین این ورزش یک راه سریع برای چربی سوزی و لاغری محسوب می شود. ورزش در کنار یک رژیم غذایی مناسب تنها راه چاره برای تناسب اندام است و داشتن دستگاه های ورزشی به ادامه این راه کمک می کنند.

راه رفتن صحبگاهی فواید بسیاری برای بدن دارد. پس از ورزش در صبح ناچارمی شوید برای ادامه فعالیت ها و ملاقات های روزمره دوش بگیرید. دوش گرفتن در صبح پس از فعالیت ورزشی، به از بین بردن چربی های اضافه کمک می کند.

30 دقیقه قبل از شروع ورزش با تردمیل، یک لیوان آب بنوشید و در طی تمرین یک بطری آب در دسترس داشته باشید و هرگاه احساس تشنگی کردید، آب بخوردید. نوشیدن آب علاوه بر متعادل نگه داشتن دمای بدن، سبب اکسیژن رسانی بیشتر به سلول ها شده و همین مسئله سوخت و ساز را بیشتر می کند.

اولین دلیلی که مردم به سراغ تردمیل خانگی می روند این است که می خواهند این دستگاه همیشه در دسترس باشد و در هر زمان که فرصت پیدا کردند، بتوانند به انجام ورزش بپردازند.

با وجود یک تردمیل خانگی ، دیگر مجبور نیستید برای رفتن به یک فضای مناسب یا باشگاه وقت خود را در ترافیک شهری هدر بدهید یا با حوادث غیر مترقبه ای که ممکن است در محیط بیرون اتفاق بیفتد مواجه شوید. با وجود  تردمیل خانگی همه اعضای خانواده می توانند به دور از هیاهوی بیرون در محیط امن منزل ورزش کنند، هم زمان با تمرینات خود تلوزیون ببینند، با دوستان و سایر اعضای خانواده صحبت کنند، مراقب غذای روی اجاق باشند، کارهای اینترنتی و دانلود انجام بدهند، با افکار خود تنها باشند، به موسیقی دلخواه خود گوش بدهند و... . تردمیل های مدرن امروزی، برنامه های متنوعی در حافظه خود ذخیره دارند که با استفاده از آن ها بدون نیاز به حضور مربی می توان تمرینات اصولی و برنامه ریزی شده ای را انجام داد.

کنترل ضربان قلب بر روی تردمیل مسئله مهمی است و به ورزشکار این امکان را می دهد که به روش علمی و موثر به ورزش بپردازد. اگر به سیستم قلبی- عروقی فشار زیادی وارد بشود خطرناک است.

تسمه تردمیل که در زیر پای کاربر قرار می گیرد نرم و انعطاف پذیر بوده و دویدن بر روی آن بر خلاف دویدن بر روی آسفالت و موزاییک، به عضلات و مفاصل آسیب وارد نمی کند.

ورزش با تردمیل یک راه خوب برای کاهش وزن و تناسب اندام محسوب می شود. امروزه 60 درصد مردم دنیا به خرید این دستگاه روی آورده اند و این آمار در حال افزایش می باشد. تهیه یک تردمیل خانگی راهی به سوی جوانی، سلامتی، شادابی، امنیت و تغییر سبک زندگی است. این دستگاه علاوه بر بهبود سیستم تنفسی و وضعیت قلبی- عروقی، برای توانبخشی و رفع بیماری های همچون دیابت، آرتروز خفیف، افسرگی و ضعف مفاصل مفید است.

در هنگام خرید تردمیل خانگی، علاوه بر قیمت به قدرت موتور ، برند، کشور سازنده، جنس دستگاه، اطلاعات مانیتور و وزن قابل تحمل برای دستگاه دقت کرده و تردمیلی انتخاب کنید که برای سنگین وزن ترین عضو خانواده مناسب باشد. معمولا مدل های خانگی این دستگاه زیباتر، کوچکتر و فشرده تر از انواع باشگاهی هستند. بعضی از آن ها قابلیت تاشوندگی دارند و در مواقعی که مورد استفاده قرار نمی گیرند، می توان آن را جمع کرد تا فضای منزل بیهوده اشغال نشود. مانیتور این دستگاه اطلاعات ارزشمندی همچون زمان، سرعت، کالری مصرف شده، مسافت طی شده و ضربان قلب را به کاربر نشان می دهد که این اطلاعات برای طراحی یک الگوی مناسب ورزشی بسیار مهم است و ورزشکار با ثبت آن ها می تواند پیشرفت خود را مورد بررسی قرار بدهد.

با این دستگاه کاربر با افزایش 3 فاکتور سرعت، زمان و شیب می تواند شدت تمرین را افزایش بدهد. وضعیت قرار گرفتن و انجام تمرین بر روی تردمل بسیار مهم است؛

- بر روی این دستگاه گردن را به حالت عادی نگه دارید. سر را نه پایین بیندازید و نه بالا بگیرید.

- دست ها را به نرمی مشت کرده و هماهنگ با حرکات پا به جلو و عقب ببرید. حرکت دست می باید از ناحیه بازو باشد.

- شکم را به داخل داده و عضلات باسن را ریلکس نگه دارید.

- اندازه قدم ها می بایست متوسط و طبیعی باشد. از برداشتن قدم های بسیار بلند و بسیار کوتاه خودداری کنید.

- به نحوه تنفس خود دقت کنید. نفس ها باید منظم و عمیق باشند. هرگز سرعت را آنقدر بالا نبرید که از نفس بیفتید و حتی قادر به حرف زدن نباشید.

- وقتی بر روی سطح زمین می دوید بدن شما سرعت را کنترل می کند و هرگاه خسته بشوید سرعت خود به خود کاسته می شود؛ اما بر روی تردمیل باید خودتان به صورت هوشیارانه عمل کرده و سرعت را تغییر بدهید، بنابراین به بدن خود گوش بدهید و هرگاه احساس خستگی زیاد کردید، مدتی آهسته راه بروید.

- قبل از شروع ورزش و در حین آن آب بنوشید. این کار دمای بدن را متعادل نگه داشته و به سوخت و ساز بیشتر کمک می کند.

- هنگام ورزش کفش و لباس مناسب ورزشی بپوشید.

- با معده پر ورزش نکنید؛ در هنگام تمرین باید حداقل یک ساعت از خوردن آخرین وعده غذایی گذشته باشد.

با پیشرفت علم و تکنولوژی تجهیزات ورزشی پیشرفته تری اختراع شده است و شیوه های نوینی جهت ورزش کردن خصوصاً برای افرادی که به دلیل ابتلا به برخی بیماریها و مشکلات نمی توانند از هر روشی برای ورزش کردن استفاده نمایند پدید آمده. یکی از این وسیله ها تردمیل آبی می باشد که هنوز استفاده از آن رایج نشده است اما به شکل محدود در برخی از مراکز درمانی و ارتوپدی مجهز وجود دارد.البته این وسیله ورزشی علاوه بر کاربرد درمانی جنبه تفریحی نیز دارد.

به دلیل قیمت نسبتاً بالا و تولید کم این وسیله استفاده از آن در حال حاضر فقط جنبه پزشکی دارد. تمرین با تردمیل آبی برای سالمندان، کسانی که مشکلات عضلانی، اسکلتی و مفصلی دارند و همچنین افرادی که به دلیل بیماری هایی از جمله سکته مغزی و ام اس و... دچار مشکلات حرکتی هستند توصیه می شود. استفاده از تردمیل آبی برای این افراد بدون هیچ عوارض جانبی ست،همچنین می توانند در بهبود روند بیماری خود از آن بهره ببرند.یکی از علل استفاده از این دستگاه در موارد ارتوپدی این است که وزن افراد در آب تا حدود 70% کم می شود در نتیجه فشار ناشی از راه رفتن بر روی بدن این اشخاص وارد نمی شود.

زمانی که شما با استفاده از تردمیل آبی حدود ده دقیقه فعالیت می کنید،همانند وقتی ست که در حالت عادی دو ساعت پیاده روی می کنید.در نتیجه یک ساعت استفاده از این دستگاه بیش از 960 کالری می سوزاند.

با گذشت زمان استفاده از این وسیله پزشکی ورزشی در اغلب بیمارستانها رایج می شود و افراد می توانند از مزایای آن در موارد آب درمانی، فیزیوتراپی و باز توانی بهره مند شوند.
این دستگاه را درون استخرها و آکواریوم های بزرگ قرار می دهند و شخص می تواند با استفاده از آن مدتها به ورزش کردن بپردازد بدون اینکه این مدت طولانی به بدن او آسیب برساند.حداکثر سرعت قابل استفاده در این تردمیل ها تا ده کیلومتر می باشد، مانیتور این دستگاه قابلیت نمایش وزن فرد را دارد، دکمه شروع و توقف تمرین با این تردمیل به شکل هوشمند می باشد.

جنس این تردمیل ها از استیل مقاوم در برابر آب ساخته شده است و کف آن به گونه ای طراحی شده که در هنگام راه رفتن لغزشی برای کاربر ایجاد نشود.این تردمیل امکان تا شدن دارد بعلاوه برای جابجایی راحت تر آن چرخ هایی از جنس پلیمر در زیر دستگاه تعبیه شده است.

از مزایای دیگر تردمیل آبی استفاده ساده آن برای افرادی ست که اضافه وزن بالایی دارند این اشخاص به دلیل وزن زیاد نمی توانند پیاده روی کنند زیرا این اضافه وزن به زانوها و مفاصلشان صدمه میزند.اما استفاده از تردمیل آبی برای این افراد به دلیل اینکه وزن بدن آنها را کمتر از میزان واقعی نشان می دهد به بدن آسیب نمیرساند از سوی دیگر قدرت رانش موجود در آب تکیه گاه بدن است. درعین حال به دلیل تراکم آب نسبت به خشکی پیاده روی در آن نیاز به صرف نیروی بیشتری برای بدن می باشد که همین افزایش انرژی مصرفی کالری سوزی بدن را بالا می برد.بنابراین با استفاده از این وسیله ورزشی افراد چاق می توانند بدون آسیب موفق به کاهش وزن زیاد در مدت کوتاهی شوند.

همانطور که می دانید در آب میزان جاذبه تا حد زیادی کاهش می یابد و به این ترتیب شما می توانید حرکات کششی را که در خشکی قادر به انجام آن نیستید در داخل آب و به سادگی انجام دهید و انجام این تمرینات برای بدن شما بسیار مفید می باشد.

از مزیت های دیگر ورزش تردمیل آبی این است که فشار و جریان آب در زمان ورزش مانند یک ماساژ مفید برای مفاصل، استخوانها و سایر اندامها می باشد.که این امر سبب آرامش و رفع احساس درد و کوفتگی در بدن می شود.

همه انسان ها علاقمند هستند از نظرظاهری و جسمانی زیبا و سالم باشند. برای رسیدن به این هدف می بایست سبک زندگی خود را تغییر داده و به شیوه درست زندگی کنیم. روش صحیح زندگی شامل پرهیز از استرس روانی و نگرانی، استراحت کافی، تغذیه مناسب و ورزش می شود.

تردمیل، یک دستگاه هوازی است که طرفداران بسیاری دارد. ورزش هوازی برای کاهش وزن و رسیدن به اندام متناسب بهترین روش محسوب می شود؛ اما نحوه استفاده صحیح و اصولی از این دستگاه در کارآیی آن اهمیت دارد.

ورزش صبح:

تمرین در هنگام صبح بر روی تردمیل، برای سوزاندن چربی های زائد مفید می باشد. زمانی که هنوز معده خالی است و شروع به فعالیت می کنید، بدن ناچار می شود برای تامین انرژی مورد نیاز از ذخایر چربی استفاده بکند؛ به همین علت امکان کاهش وزن بیشتر می شود.

نحوه استفاده از تردمیل:

در طول تمرین دسته های تردمیل را رها کنید؛ این کار سبب تلاش بیشتر می شود؛ در نتیجه کالری سوزی بهتر اتفاق می افتد. قبل از رها کردن دسته ها مطمئن بشوید سرعت دستگاه مناسب بوده و می توانید تعادل خود را حفظ کنید.

تردمیل های مدرن امروزی یک صفحه نمایش دارند که کاربر بر روی آن می تواند سرعت، زمان، مسافت طی شده، درجه شیب و ضربان قلب خود را مشاهده کند. با این اطلاعات ارزشمند ورزشکار قادر است طبق یک الگوی ورزشی مناسب پیش برود. تعداد ضربان قلب در دقیقه سطح تمرینات ورزشی را تعیین می کند؛ برای ورزش می توان 3 سطح خفیف، متوسط و شدید قائل شد. هر کس باید بداند در چه سطحی ورزش می کند و کدام سطح برایش مناسب می باشد؛ زیرا ورزش در هر کدام از این 3 سطح اثرات متفاوتی بر بدن دارد.
پیش از آن حداکثر ظرفیت ضربان قلب خود را به محاسبه کنید. برای این کار عدد سن خود را از عدد 220 کم کنید؛ عدد به دست آمده حداکثر ظرفیت قلب شما را نشان می دهد. بهتر است در اواسط تمرین ضربان قلبتان به 90 درصد حداکثر ظرفیت برسد.

اگر می خواهید با ورزش به نتایج بهتری دست بیابید، باید درک خود را از ضربان قلب بالا ببرید. تمرینات اینتروال و تمرینات شدید مستمر، هر دو باعث سوزاندن کالری می شوند. اما تمرینات پر شدت به سرعت فرد را خسته می کند؛ در حالی که تمرینات با وقفه به انسان انرژی می دهد و با این روش می توانید مدت بیشتری به ورزش بپردازید؛ با رعایت ترتیب فاصله زمانی می توانید سوخت و ساز بدن را افزایش بدهید و چربی های بیشتری را آب کنید.

تمرینات با وقفه علاوه بر چربی سوزی زیادتر به افزایش حجم عضلانی نیز منجر می شود. عضلات بافت ارزشمندی هستند که انرژی بدن را تامین می کنند و هر چه توده عضلانی بیشتر باشد سوخت و ساز بالاتر می رود. یعنی حتی وقتی ورزش نمی کنید از حالت عادی بیشتر کالری می سوزانید.

گرم کردن:

قبل از شروع برنامه ورزشی به مدت 5 دقیقه با سرعت کم بر روی تردمیل راه بروید. سپس 1 الی 2 دقیقه با نهایت سرعت بدوید و بعد دوباره راه بروید؛ این کار پیش از ورزش بدن شما را گرم می کند. در انتها نیز 5 دقیقه با سرعت کم روی تردمیل راه بروید تا بدنتان سرد بشود.

تمرین اینتروال:

برای انجام تمرینات تناوبی یا اینتروال مانند روش گرم کردن، 1 الی 2 دقیقه با سرعت زیاد بدوید و 1 دقیقه راه بروید؛ این چرخه را تا 20 یا 30 دقیقه ادامه بدهید.

در حین دویدن یا راه رفتن بر روی تردمیل، باید دست ها از آرنج خم بشوند و زاویه 90 درجه پیدا کنند و همراه با حرکت پا به صورت آونگی به جلو و عقب بروند. حرکت دست ها از مفصل شانه است، مانند زمانی که بر روی زمین می دوید. با ترکیب دست با وزن بدن کالری بیشتری خواهید سوزاند.

هر 6 یا 8 هفته برنامه ورزشی خود را تغییر بدهید؛ اگر تمرینات مدام تکرار بشوند، بدن به آن عادت کرده و با فلات تمرینی مواجه می شوید. یعنی بدن دیگر به ورزش واکنش نشان نمی دهد؛ چون تمرین چیز تازه ای برای بدن ندارد. برای عبور از فلات تمرینی می توانید از دستگاه های دیگر مانند دوچرخه ثابت یا اسکی فضایی کمک بگیرید و اگر تنها وسیله ی شما تردمیل است سرعت یا شیب آن را بیشتر کنید.

انجام ورزش های قدرتی دیگر مانند دراز و نشست بعد از تمرین با تردمیل، در حالی که هنوز بدن گرم است، به سفت شدن عضلات کمک می کند؛ به همین دلیل برخی از تردمیل ها مجهز به پایه درازو نشست می باشند. وقتی بخشی از اضافه وزن خود را از دست دادید، می توانید با وزنه نیز کار کنید؛ این کار عضلات شما را غافگیر کرده و مانع ایجاد فلات تمرینی می شود.

افرادی که به ورزش کردن عادت دارند و آن را جز برنامه های روزمره خود قرار دادند، در صورت ترک این فعالیت مفید و بی تحرکی علاوه بر تغییراتی که در ظاهرشان رخ می دهد، دچار افسردگی و برخی از اختلالات روانی دیگر مانند کم خوابی، بی انگیزگی و اشتهای کاذب می شوند. البته ترک ورزش مانند یک جراحت بدنی، قابل درمان می باشد؛ هیچ گاه برای شروع دوباره ورزش دیر نیست.

اگر به دلیل مشغله زیاد فرصت رفتن به محیط بیرون یا باشگاه های ورزش را ندارید، می توانید با تهیه یک یا چند دستگاه ورزشی مانند تردمیل، دوچرخه ثابت، اسکی فضایی و... ورزش را به منزل خود برده و از هر فرصتی استفاده کنید. در صورتی که برای مدت طولانی از ورزش دست بکشید، بدن کم کم قدرت و بافت عضلانی را از دست می دهد و افزایش چربی در قسمت های مختلف بدن رخ خواهد داد. حتی اگر رژیم غذایی را رعایت کرده و کالری دریافتی خود را کاهش بدهید با کم شدن حجم عضلانی سوخت و ساز پایین می آید و ماهیچه ها جای خود را به سلول های چربی می دهند.

با توقف تمرینات ورزشی، نیروی بدن تحلیل می رود و شکل اندام به هم می خورد. افزایش فشار خون یکی دیگر از عوارض ترک ورزش می باشد. تحقیقات نشان داده کسانی که ورزش را ترک می کنند، پس از گذشت 2 هفته فشار خون شان به اندازه زمان قبل از شروع ورزش، افزایش می یابد و از این لحاظ تمام منافع تمرینات ورزشی از دست خواهد رفت.

برخی از افراد پس از ترک ورزش، به مصرف الکل، سیگار و حتی مواد مخدر رو می آورند؛ زیرا ورزش سبب ترشح هورمون های ضد استرس می شود که نشاط و سرزندگی به همراه دارند؛ با ترک آن افراد کمبود این ماه را حس کرده و برای جبران به روش های اشتباه پناه می برند.

در زندگی ماشینی امروز به دلیل کم تحرک بودن اغلب مشاغل، انسان ها آسیب پذیر تر از گذشته شده اند. انسان متمدن امروزی باید بداند برای محافظت از سلامتی خود و زندگی کردن، باید ورزش کند. ورزش ملایم و کم شدت مانند راه رفتن بر روی تردمیل در هر ساعت 200 کالری می سوزاند. همین ورزش سبک خطر ابتلا به بیماری دیابت را که ارثی است، کاهش می دهد.

ورزش تاثیر انسولین را با رفع قند از خون به عنوان چربی اضافه، کاهش می دهد و با افزایش گلبول های سفید سیستم ایمنی را در برابر بیماری های عفونی و سرطان بالا می برد. افرادی که ورزش می کنند خوش بنیه هستند و در انجام فعالیت های روزمره توانایی بیشتری دارند. با ورزش قلب قوی شده و با هر پمپاژ خون بیشتری به سراسر بدن می فرستد و فرصت زیادتری نیز برای استراحت پیدا می کند؛ در واقع عملکرد قلبی – عروقی بهتر می شود.

از فواید ورزش هر چه بگوییم کم است و برای پیشگیری از ترک آن باید این فعالیت را برای خود جذاب و راحت کنیم. انجام تمرینات تناوبی یکی از راه های سهولت بخسیدن به ورزش است. این روش به صورت چرخه ای در دوره های سخت و راحت انجام می شود. وجود مرحله راحت یا استراحت فعال در بین تمرین از خستگی زود رس جلوگیری کرده و انرژی را افزایش می دهد. تمرین تناوبی می تواند به افزایش شدت تمرین منجر بشود.

در این گونه تمرینات فرد از پیشرفت مرحله به مرحله خود آگاه شده و انگیزه پیدا می کند. مثلا بر روی تردمیل می توانید پس از گرم کردن بدن به مدت 1 الی 2 دقیقه با نهایت سرعت خود بدوید؛ سپس سرعت دستگاه را کاهش داده و 1 دقیقه راه بروید و بعد دوباره سرعت را بیفزایید؛ این چرخ را تا 30 دقیقه ادامه بدهید. هدف اصلی از انجام این فعالیت افزایش ظرفیت اکسیژن یا همان حداکثر اکسیژن مصرفی است. اکسیژن زیاد سوخت و ساز بدن را افزایش داده و به تناسب اندام می انجامد. برای داشتن ذهن و بدنی سالم ورزش را جز برنامه های روزمره خود قرار بدهید.

اغلب افراد چاق طی مدت طولانی دچار اضافه وزن شدند و انتظار دارند چند روزه این وزن را کاهش بدهند؛ باید گفت چنین چیزی امکان ندارد. کنترل وزن می بایست در زمان طولانی انجام بشود. قاعدتا وزن کم کردن با رژیم غذایی کار دشواری می باشد و در این روش فرد علاوه بر چربی، مقداری از حجم عضلانی خود را نیز از دست خواهد داد. توجه داشته باشید، بافت عضلانی خود یکی از عوامل سوخت و ساز در بدن است. یعنی هر چه حجم عضله بیشتر باشد، متابولیسم بدن بهتر صورت می گیرد.

ورزش نه تنها با سوزاندن کالری بیشتر به کاهش وزن کمک می کند، بلکه باعث بهتر شدن وضعیت لیپیدی، قند ناشتا، آمادگی جسمانی، انعطاف پذیری و مهم تر از همه عملکرد قلبی –عروقی می شود. اضافه وزن وقتی اتفاق می افتد که فرد بیش از آنچه کالری از دست بدهد، کالری بگیرد؛ یعنی تعادل انرژی به هم بخورد. فعالیت ورزشی بهترین روش برای کاهش وزن محسوب می شود، زیرا تعادل کالریکی منفی به وجود می آورد. البته انجام تمرینات قدرتی با وزنه در مدت زمان کوتاه، کار زیادی برای لاغری انجام نمی دهد.بهترین و در واقع تنها روش ورزش در جهت کاهش وزن، انجام تمرینات هوازی است.

ورزش هوازی به ورزشی گفته می شود که در مدت نسبتا طولانی و با شدت متوسط انجام بشود. در ورزش، چهار متغیر ؛ شدت، تکرار، مدت و نوع ورزش در نظر گرفته می شود. هنگام ورزش هوازی می بایست عضلات بزرگ درگیر بشوند. شدت تمرین به آمادگی جسمانی فرد بستگی دارد؛ اما شدت متوسط با تکرار بیشتر سبب می شود متغیر زمان نیز افزایش پیدا کند.

در میان ورزش های هوازی، دویدن یا پیاده روی تند، شنا و دوچرخه سواری بهترین تمرینات هستند که به روند کاهش وزن کمک می کنند. ولی امروزه به دلیل مشغله های فراوان، نامساعد بودن آب و هوا و ناامنی، شاید همه افراد نتوانند در زمان مناسب برای ورزش کردن از منزل خارج بشوند. به همین علت دستگاه های ورزشی وارد منازل و باشگاه های ورزشی شدند. دستگاه های ورزشی مانند تردمیل ، دوچرخه ثابت ، اسکی فضایی و... به مردم کمک می کند در هر زمان که فرصت دارند به تمرینات ورزشی بپردازند. کسانی که برای تناسب اندام به ورزش روی می آورند باید توجه داشته باشند، این فعالیت می بایست جزئی از زندگی روزمره آن ها بشود. هر فرد باید در هفته 5 روز و در هر جلسه حداقل 45 دقیقه ورزش کند.

رژیم های کم کالری حدود 50 درصد توده عضلانی بدن را کاهش می دهد و قوام پوست را از بین می برد. افرادی که با رژیم های بسیار کم کالری به لاغری ( رژیم لاغری )  دست می یابند، علاوه بر اینکه عصبی و بد خلق می شوند، پوست بدنشان نیز شل خواهد شد و زیبایی چهره ی خود را تا حدی از دست می دهند.

همان طور که گفتیم، عضلات سهم بسیار موثری در سوخت و ساز پایه بدن دارند. افرادی که با ورزش های هوازی به کاهش وزن می پردازند حتی در خواب هم بیش از اشخاص عادی کالری از دست می دهند. با داشتن دستگاه های هوازی خانگی کار بسیار راحت می شود. به عنوان مثال اگر شما یک تردمیل خانگی داشته باشید، می توانید صبح ها قبل از شروع فعالیت های روزمره حدود 30 دقیقه با شدت متوسط بر روی این دستگاه کار کنید.

بعد از ظهر 2 ساعت بعد از ناهار به انجام تمرین ورزشی با شدت بیشتر نسبت به صبح، در زمان 40 دقیقه بپردازید . شب یک ساعت بعد از شام 20 دقیقه بر روی تردمیل راه بروید. اگر این کار به صورت یک عادت در بیاید و در کنار آن یک رژیم غذایی سبک داشته باشید، طی مدت 3 ماه نتایج مطلوبی را در اندام خود مشاهده خواهید کرد و پس از یک سال دیگر اثری از چاقی برجا نمی ماند.

یک نکته قابل توجه این است که ورزش نباید همیشه در یک سطح انجام بشود. ما برای تمرینات ورزشی 3 سطح خفیف، متوسط و شدید قائل هستیم و همان طور که قبلا اشاره شد، سطح ورزش به آمادگی جسمانی فرد بستگی دارد. هر چه ورزشکار زمان بیشتری به ورزش بپردازد، به آمادگی جسمانی بیشتری نیز دست پیدا خواهد کرد و می تواند شدت تمرین را افزایش بدهد.

در هنگام کار با دستگاه های ورزشی، بالا بردن سطح تمرین کار ساده ای است. مثلا بر روی تردمیل با افزایش شیب، سرعت یا زمان، شدت تمرین بیشتر می شود. بر روی دوچرخه ثابت، کاربر 3 عنصر مقاومت و سرعت و زمان را در اختیار دارد. علاوه بر این مانیتور این دستگاه ها کالری مصرف شده، مسافت طی شده و ضربان قلب ورزشکار را نیز نشان می دهند. شما می توانید تمرکز خود را بر هزینه کالری معطوف کنید. یعنی هر 4 هفته، الگوی ورزشی خود را طوری تغییر بدهید که کالری مصرفی در طول مدت تمرین، افزایش پیدا کند.

بهترین روش برای رسیدن به بیشترین سطح کالری سوزی در هر مقطع، توجه به حداکثر ظرفیت قلب می باشد. در ابتدای ورزش تعداد ضربان قلب باید به 50 درصد حداکثر خود برسد. پس از 5 دقیقه می توانید با 80 درصد حداکثر ظرفیت ضربان قلب خود کار کنید و پس از 1 یا 2 دقیقه به همان 50 درصد برگردید. به این نوع تمرینات، تمرینات تناوبی یا اینتروال می گویند. برای محاسبه حداکثر ظرفیت ضربان قلب، کافی است عدد سن خود را از عدد 220 کم کنید.

تحقیقات نشان داده بیشترین مقدار کالری سوزی در ورزش هوازی زمانی اتفاق می افتد که فرد با 60 درصد حداکثر ظرفیت خود کار می کند. در اواسط زمان تمرین عصرگاهی سعی کنید این حداکثر به 90 درصد برسد.

در زمان انجام تمرینات هوازی، اکسیژن زیادی وارد بدن می شود و اکسیژن زیاد ضربان قلب را بالا می برد؛ در نتیجه خونی دبیشتری در رگ ها به جریان می افتد. خون بیشترنیز اکسیژن و مواد مغذی بیشتری به بافت ها می رساند و در واقع سوخت و ساز افزایش پیدا می کند و همین افزایش سوخت و ساز سبب کاهش وزن می شود. معمولا در 20 دقیقه اول بدن فقط کالری موجود که به صورت قند هست را مورد استفاده قرار می دهد و پس از اتمام کالری موجود به سراغ ذخایر چربی خواهد رفت. به همین دلیل مدت تمرینات هوازی می بایست بیش از 30 دقیقه باشد تا بدن به مرحله چربی سوزی برسد.

در هنگام ورزش هوازی درست تنفس کردن و آب نوشیدن اهمیت زیادی دارد. در صورتی که ورزشکار به خوبی تنفس نکند، اکسیژن کافی به بافت های مورد نظر نمی رسد؛ در نتیجه در آن قسمت از بدن اسید لاکتیک ترشح می شود. ترشح اسید لاکتیک موجب می شود در حین ورزش احساس درد شدید و گرفتی در عضله پیدا کنید. نوشیدن آب نیز علاوه بر کمک به اکسیژن رسانی بهتر؛ دمای بدن را نیز متعادل نگه می دارد. در نهایت به این نتیجه می رسیم، ورزش به همراه یک رژیم غذایی مناسب بهترین روش کاهش وزن است.

لزومی ندارد با رژیم های بخور و نمیر و سخت خود را آزار بدهید. کافیست همه چیزهای غیر ضروری را که تا به حال می خوردید و جز مواد غذایی اصلی محسوب نمی شدند، مانند نوشابه، سس، دلستر، شیرینی و تنقلات را ترک نمایید؛ شب ها برنج نخورید و از سبزیجات و میوه های تازه بیشتر استفاده کنید. این رژیم غذایی ساده در کنار ورزش منظم و روزمره بسیار کارساز است.

ضربان قلب یعنی تعداد تپش های قلب در یک دقیقه و این مسئله شدت تمرین و زمان استراحت در تمرینات اینتروال را مشخص می کند. با برآورد ضرب قلب نسبت به حداکثر ظرفیت قلب، می توان به چربی سوزی بیشتر کمک کرد. البته به جز ضربان قلب، فاکتورهای دیگری مانند شدت تمرین، زمان تمرین و حجم عضلانی نیز در کالری سوزی و کاهش وزن موثر هستند.

حداکثر ظرفیت قلب، شاخص خوبی برای تعیین سطح ورزش می باشد؛ به طور کلی ما در 3 سطح خفیف، متوسط و شدید به انجام تمرینات ورزشی می پردازیم. خوشبختانه امروزه بر روی اغلب دستگاه ها ورزش از جمله تردمیل، دوچرخه ثابت ، اسکی فضایی و... نمایشگرهایی وجود دارد که زمان، سرعت، کالری سوزانده شده، مسافت طی شده و ضربان قلب کاربر را نشان می دهند. این اطلاعات برای طراحی یک الگوی ورزشی مناسب بسیار با ارزش هستند.

برای تعیین حداکثر ظرفیت قلب خود عدد سنتان را از عدد 220 کم کنید. حاصل این تفریق حداکثر ظرفیت قلب شما را نشان می دهد که معمولا بین 150 تا 200 است. بر روی تردمیل می بایست دامنه ضربان بین 60 تا 80 درصد حداکثر باشد. وقتی از آمادگی جسمانی بهتری برخودار باشید، در هنگام استراحت، میانگین ضربان قلب کاهش می یابد؛ زیرا با هر تپش خون بیشتری از بطن چپ خارج می شود. در واقع با ورزش عضله قلب نیز همچون عضلات دیگر تقویت شده و در هر پمپاژ خون بیشتری به بیرون می فرستد و این به نفع قلب است؛ چون فرصت بیشتری برای استراحت پیدا می کند و سالم تر باقی خواهد ماند. همچنین با تقویت قلب اکسیژن رسانی به ارگان های بدن بهبود می یابد.

مقدار کالری که در تمرینات شدید می سوزانیم بیش از تمرینات ملایم است؛ مثلا اگر فردی به مدت 30 دقیقه با 50 درصد حداکثر ضربان قلب خود بدود 200 کالری می سوزاند. در این روند نیمی از کالری مصرفی به وسیله سوزاندن چربی ها تامین شده و باقی مانده از کربوهیدارت ها به دست می آید. اما اگر همین 30 دقیقه را با 80 درصد حداکثر قاب خود کار کند، کالری سوزی 2 برابر خواهد شد و در این حالت یک سوم این کالری با سوزاندن ذخایر چربی تامین می شود.

وقتی به شکل صحیح و هوازی بر روی تردمیل تمرین انجام بدهید، مانند زمانی که ورزش ایروبیک می کنید، چربی سوزی حتی پس از اتمام ورزش نیز ادامه دارد. در واقع چون اکسیژن زیادی به بافت ها رسیده و دمای بدن بالا رفته است، عضلات برای مصرف اکسیژن؛ خنک کردن بدن و ترمیم دوباره همچنان انرژی مصرف می کنند و این انرژی از محل ذخایر چربی تامین خواهد شد.

متخصصین ورزشی معتقدند زمان چربی سوزی پس از ورزش، بسته به شدت تمرین و تناسب اندام 15 دقیقه الی 48 ساعت طول می کشد. ولی مشکل این جا است که اغلب افراد غیر حرفه ای قادر نیستند بیش از 30 دقیقه به دویدن ادامه بدهند؛ بنابراین محققان روش تمرینات ورزشی اینتروال را پیشنهاد کردند. در روش اینتروال تمرینات شدید با تمرینات خفیف ترکیب می شود و نتیجه بدست آمده شبیه به زمانی است که تمرینات شدید را به طور مداوم انجام می دهید. تمرینات اینترال یا تناوبی در کمترین زمان بهترین نتیجه را حاصل می کند.

برای پیروی از این روش کافی است 1 الی 2 دقیقه با نهایت توان خود بدوید. در این زمان ضربان قلب شما به 80 درصد حداکثر خود نزدیک خواهد شد؛ پس از آن حدود 1 دقیقه راه بروید؛ وقتی ضربان تا 50 درصد حداکثر ظرفیت پایین آمد، دوباره سرعت را زیاد کنید. در این حالت کمتر خسته می شوید و قادر خواهید بود 30 دقیقه به تمرین ادامه بدهید. اگر در شروع با این روش هم نمی توانید 30 دقیقه تمرین انجام بدهید، نگران نباشد. هر چه بیشتر ورزش کنید، آمادگی جسمانی شما افزایش می یابد و پس از مدتی به زمان مطلوب می رسید.

می توانید تمرین با تردمیل را در 3 وعده صبح، ظهر و شب انجام بدهید. تمریینات صبح، بهتر است در سطح متوسط و شدید باشد. ظهر 2 ساعت بعد از نهار، تمرینات شدید انجام بدهید و شب 1 ساعت قبل از خواب 10 الی 20 دقیقه بر روی ترمیل راه بروید.

در سنین بالا بسیاری از افراد به دردهایی در قسمت مفاصل و استخوانها دچار می شوند که علت این امر بیشتر به دلیل کمی تحرک و کمبود ویتامین ها و مواد معدنی می باشد.یکی از این دردها و مشکلات آرتروز است. برای کاهش درد و تا حدودی بهبودی آن پزشکان چندین توصیه دارند که از جمله آن کم کردن وزن و انجام برخی ورزشهای سبک می باشد.

توصیه پزشکان به این افراد بیشتر انجام ورزشهای ایروبیک (هوازی) نظیر راه رفتن می باشد.راه رفتن بر روی تردمیل برای این اشخاص به دلیل قابل تنظیم بودن شیب و سرعت و ضربه گیری کف آن بسیار مفید است و سبب کاهش درد و بالا رفتن آمادگی بدن این افراد می شود.البته انجام ورزش بسیار سبک (راه رفتن آهسته) آن هم در مواقعی که فرد دیگری در خانه حضور دارد برای آنها بهتر است.

دوچرخه ثابت نیز تا حدودی در این زمینه موفق بوده است اما تنظیم آن با توجه به شرایط فیزیکی هر فرد بسیار مورد اهمیت است، زیرا در صورت تنظیم نادرست، ممکن است درد زانو را بیشتر نیز بکند پس در این خصوص دقت کافی داشته باشید.

راه رفتن بر روی تردمیل

برای افراد تازه کاری که دچار درد زانو می باشند باید به مدت 5 تا 6 روز در هفته پیاده روی را در برنامه روزانه خود قرار دهند. در ابتدا از بیست دقیقه در روز شروع کرده و کم کم آن را به یک ساعت در روز برسانند.

استفاده از شیب تردمیل برای این افراد به هیچ عنوان توصیه نمی شود زیرا استفاده از شیب همانند بالا رفتن از کوه و تپه برای زانو درد مضر می باشد و آن را تشدید می کند.

در کنار پیاده روی بر روی تردمیل ورزش های دیگری برای تقویت عضلات این قسمت و پشتیبانی از زانو و جلوگیری از درد آن، به افراد توصیه می شود.که با رعایت آن می توان تا حدود زیادی بر این مشکل غلبه کرد.

یکی دیگر از کارهای مفیدی که این افراد می توانند در ارتباط با درد زانو انجام دهند استفاده از حرکات کششی مرتبط با زانو و عضله های پشت ران می باشد که انجام آنها به همراه پیاده روی بر روی تردمیل بر روی روند بیماری شما تاثیر مثبت گذاشته تا حدود زیادی از پیشرفت آن جلوگیری می کند و موجب کاهش درد در این نواحی می شود.در این مطلب ما تعدادی حرکت کششی و نرمشی را برای تقویت زانو به شما معرفی می کنیم تا با استفاده از بتوانید تا حدودی بر این مشکل غلبه کنید.

نکات قابل توجه پیش از انجام حرکات کششی

- پیش از شروع تمرین بدن خود را گرم کنید.
- هر کدام از حرکات ارائه شده را بین 8 تا 12 بار انجام دهید.
- هر حرکت را در 2 تا 4 ست اجرا کنید.
- بعد از هر ست یک دقیقه به خود استراحت دهید.

حرکات کششی و نرمشی

بالا بردن پاها

روی زمین دراز بکشید پاهایتان را به صورت صاف بر روی زمین دراز کرده،یکی از زانوهای خود را کم کرده و کف پای خود را بر روی زمین قرار دهید.پای مخالف را به همان صورت کشیده و بدون اینکه زانویتان را خم کنید به اندازه حدود 15 سانتی متر از زمین بلند کنید و این حالت را به مدت 5 ثانیه حفظ کنید.پای دیگر شما که کف آن برروی زمین بود باید به همان حالت باقی بماند بدون اینکه از زمین بلند شود.سپس این حرکت را بر روی پای دیگر نیز انجام دهید.

ایجاد حالت انقباض بر روی عضلات چهارسر

قسمت اول تمرین قبل را دقیقاً به همان شیوه اجرا کنید فقط به جای بالا بردن پا، در حالتی که بر روی زمین قرار دارد به مدت 5 ثانیه عضله جلوی ران خود را منقبض کرده و پس از این مدت حرکت را بر روی پای مخالفتان انجام دهید.

دمبل قیچی

با هر یک از دستان خود دمبلی را نگه دارید پس از آن با پای سمت چپ خود گام بلندی بردارید، سپس هر دو زانو را خم کرده و بدنتان را به پایین بکشید و وزن بدن را با استفاده از عضلات چهارسر ران بر روی پای راست خود قرار دهید (پای پشتی) در این حالت باید تا جایی که می توانید باسن تان را به سمت بالا بیاورید حالا با پای راست قدمی به سمت جلو بروید و انجام اینکار را ادامه دهید. هنگام انجام این حرکت دقت کنید زانوی شما در راستای انگشتان پایتان حرکت کند و با قوزک شما در یک خط مستقیم باشد.

حرکات کششی ساق پا

همانند حالتی که می خواهید شنا سوئدی انجام دهید بر روی زمین قرار گیرید سپس کف دست خود را به سمت پاهایتان بیاورید، به شکلی که باسن شما به سمت بالا برود و بدن تان با زمین تشکیل مثلث دهد.می توانید به جای کف دست، آرنج یا سرتان را بر روی زمین قرار دهید.

زمانیکه مثلث را در بالاترین نقطه ممکن تشکیل دادید، پاشنه های پای خود را روی زمین فشار داده و یا به آهستگی زانو را خم کنید.اما پای مخالف را صاف نگاه دارید.

حرکات کششی همسترینگ

بر روى نيمکتی نشسته و پای راستتان را به صورت کشیده بر روی آن قرار دهید و پای چپتان از نیمکت آویزان باشد.دستهای خود را به حالت قفل شده پشت سر قرار دهید.
در حالتی که بالا تنه شما کاملاً کشیده می باشد از ناحیه لگن خم شوید و بالا تنه خود را بر روی ران ها خم کنید در این وضعیت دستها به سمت بالا و پاها کاملاً کشیده می باشد عمل بازدم را در این حالت انجام دهید.

در همین وضعیتی که قرار دارید عضله های چهارسر را منقبض کرده تا از میزان فشار به عضلات همسترینگ (پشت ران) کاسته شود.

نکته

برای افرادی که مبتلا به درد زانو هستند و قصد دارند برای بهبود شرایط خود از تردمیل برای ورزش کردن استفاده نمایند توصیه می شود تا راه رفتن با استفاده از این دستگاه را از سرعت و زمان کم شروع کرده و به آهستگی آن را اضافه کنند.در ابتدای کار سرعت تردمیل را بر روی 2.5 کیلو متر در ساعت تنظیم کنید و همچنین به مدت کوتاهتر ورزش نمایید و به تدریج مدت زمان تمرین را اضافه کرده و آن را به 60 دقیقه در روز برسانید. پس از این که زمان شما به میزان مورد نظر رسید می توانید سرعت را نیز اضافه کنید و در نهایت شیب تردمیل را تا دو درجه تنظیم کنید.

البته همه این موارد در افراد مبتلا به درد زانو باید پس از مشورت با پزشک متخصص و تائید او انجام شود، تا در صورت نیاز و با توجه به شرایط ویژه ای که دارید توصیه هایی درباره ورزش و نحوه انجام تمرینات به شما ارائه شود.

یکی از اساسی ترین راه ها برای جلوگیری از فشار و آسیب در هنگام استفاده از تردمیل یا هر وسیله ورزشی دیگر این است که انتخاب درستی داشته باشیم. به گونه ای که این انتخاب مطابق با نیازها و شرایط جسمی بدن کاربر باشد.مثلاً ممکن است یک دستگاه برای فردی بسیار مناسب و کار آمد باشد و همان دستگاه برای کاربردی که شما در نظر دارید یا شرایط وزنی تان مناسب نباشد.

پس قبل از انتخاب و خرید دستگاه ابتدا نیاز بدن خود را بشناسید و بر اساس آن اقدام کنید.
به عنوان مثال برای شخصی معمولی که سابقه زیادی در ورزش کردن ندارد و اطلاعات خاصی نیز در این زمینه در دسترس او نیست، واجب است تا ابتدا در مورد دستگاه انتخابی خود تحقیق کند.فرض می کنیم فردی پس از تحقیق در خصوص وسایل مختلف ورزشی و مقایسه آنها با نیاز بدن خود تصمیم به خرید تردمیل می گیرد در این حالت باید ببینیم چه نوع تردمیلی برای او مناسبتر است .

مهمترین نکته در انتخاب تردمیل این است که دستگاه انتخابی شما قابل استفاده برای وزنتان باشد.زیرا تردمیل ها بر اساس قدرت موتور خود قابلیت تحمل وزنهای مختلفی را دارند. بنابراین حتماً وزن خود یا کسی که می خواهد از تردمیل استفاده کند را به فروشنده اعلام کنید تا بر اساس آن دستگاههای مناسب آن وزن را به شما معرفی کند.

قبل از خرید تردمیل مکانی که می خواهید دستگاه را در آن قرار دهید اندازه گیری کرده تا مطمئن شوید فضای کافی برای استفاده از آن در منزلتان وجود دارد. گاهی ممکن است در فروشگاه در مقایسه با تردمیل های بزرگتر و باشگاهی یک دستگاه به نظرتان مناسب برای مکان شما باشد، اما در منزل جای کافی برای قرار دادن آن وجود نداشته باشد.برای افرادی که در خانه خود کودک دارند باید تردمیلی انتخاب کنند که دارای قفل کودک است تا از این بابت خیالشان راحت باشد.

در انجام هیچ کاری حتی ورزش کردن افراط نکنید اگر به مدت طولانی مثلاً چند ساعت بدون داشتن برنامه تمرینی خاصی ورزش کنید باعث صدمه جسمی به شما می شود.

پوشیدن کفش و لباس ورزشی مناسب از ضروریات است.استفاده از یک لباس راحت که دست وپا گیر نباشد و کفشی نرم با داشتن لایه های اضافه کف آن تا حدود زیادی از بروز آسیب دیدگی جلوگیری می کند.استفاده بدون کفش از تردمیل و راه رفتن یا دویدن بر روی آن علاوه بر آسیب دیدگی مفاصل می تواند با داغ شدن کف دستگاه منجر به سوختگی پوست پای شما شود.

مشورت با پزشک خصوصاً برای افرادی که مشکل جسمی خاصی نظیر سابقه بیماری قلبی یا سابقه افزایش یا کاهش فشار خون و... دارند واجب و ضروی ست.گرفتن توصیه ها و برنامه هایی برای ورزش از یک مربی ورزشی نیز می تواند مفید باشد.

پیش از ورزش بدن خود را با استفاده از حرکات کششی یا نرمش سبک یا راه رفتن آهسته بر روی تردمیل گرم و پس از پایان تمرین به مدت 5 دقیقه بر روی تردمیل به آهستگی راه بروید و بدنتان را سرد کنید.نوشیدن آب در طول ورزش اکسیژن رسانی به بدن شما را بهتر میکند.

سعی کنید از انجام یک برنامه ورزشی به مدت طولانی پرهیز کنید مثلا هر چهار هفته یک بار برنامه ورزشی خود را تغییر دهید به این ترتیب هم از انجام یک کار تکراری خسته نمی شوید و هم بدن شما در مقابل یک برنامه تمرینی تکراری مقاوم نمی شود.برای لذت بخش تر شدن تمرین خود می توانید در مدت تمرین به جای نگاه کردن به تایمر دستگاه و انتظار برای گذر زمان به تماشای یک فیلم بپردازید.

اگر تازه کار هستید و عادت به انجام ورزش ندارید بهتر است که در ابتدا سبک تر ورزش کنید تا بدن شما کم کم آمادگی لازم را پیدا کند و پس از آن می توانید با سرعت بیشتر و شیب بالاتر دستگاه ورزش کنید .البته دقت کنید تا هیچ زمانی شیب و سرعت تردمیل را همزمان بالا نبرید زیرا سبب آسیب دیدگی در قسمت مفاصل زانوی شما می شود.

خوب است بعد از خرید هر دستگاهی در ابتدا راهنمای استفاده از آن را با دقت مطالعه کنید تا با نحوه کار آن کاملاً آشنا شوید و زیر و بم استفاده از آن را یاد بگیرید.صفحه کنترل تردمیل اساسی ترین قسمتی ست که باید شیوه کار با ان را کاملاً بیاموزید و به این ترتیب می توانید در طول تمرین برنامه کار با دستگاه و سرعت یا شیب را تغییر دهید جای دکمه اضطراری برای توقف در موارد ضروری تردمیل را یاد بگیرید تا در صورت نیاز بتوانید از آن استفاده کنید.

برای افرادی که در نحوه راه رفتن خود دچار مشکلاتی هستند با استفاده صحیح از این دستگاه می توانند در این زمینه اصلاحاتی انجام دهند. زیرا تسمه گردان تردمیل، شما را وادار به شیوه صحیح راه رفتن می کند.

سعی کنید با تمرین کم کم توانایی های راه رفتن و دویدن تان را بهبود بخشید به گونه ای که کم کم سرعت تمرینات را بالا برده و بدون نگه داشتن دستگیره های دستگاه و تکیه به آن بتوانید تمرینات خود را انجام دهید.